| Yazan : zihni sinir Şehir: istanbul Zaman : 14 Eylül 2010 Sali | |||
(“Gönül Öğretmen”  Onur Sezgin’in Tiyatral Şiir için yazmış olduğu denemelerden en kapsamlı olanıdır. Şiiri dikkatlice okuyup inceledikten sonra daha detaylı bilgi edinmek ve bu yeni oluşum hakkında düşüncelerinizi iletmek için, (www.onur-sezgin.tr.gg) bölümünü ziyaret edebilirsiniz.
1.perde 2. kısım “Gönül Öğretmen” Ders kompozisyon dersiydi Anlattı öğretmen, yapılması gerekenleri Yazabilmek için en etkili cümleleri Onu can kulağıyla dinleyen öğrencilerine Sonra ekledi, “Kelimeler” dedi “Ancak kelimeler yansıtabilir En saklı düşüncelerin resimlerini!” Anlaşılan o ki, her şeyde olduğu gibi Bu işin de varmış bazı incelikleri Küçük bir ev ödeviydi yalnızca verdiği Küçüktü küçük olmasına da, Şaşırtmıştı yine de bazı öğrencileri Hiçbiri tahmin etmiyordu Başlangıç için böyle bir yöntemi Babalarının işten dönmelerini bekleyeceklerdi Sonra sarılacaklardı babalarına, Sevgi dolu bir gülümseme ile Daha kapıda ilk gördükleri anda hem de “Peki, ya daha sonra?” Diye sordu bir öğrenci sabırsızlıkla Sınıfın en çalışkan öğrencilerinden biriydi Fatma Keşke diğer öğrenciler de hep böyle olsa Demişlerdi ya, hani öğretmenler toplantısında Karma eğitim diyorlardı bunun adına Üstün zekâlısı da vardı, oldukça geç anlayanı da Elmalarla armutları karıştırmak doğru olmasa da Ülke koşulları diyorlardı, alt yapı gerekir diyorlardı, Sorumluluğumuz büyük deyip, Toplantıyı kapatıyorlardı İyi ama bu durumda ne yapmalı? Önce Fatma’nın sorusunu yanıtlamalı Diye düşündü Gönül öğretmen Dalgın düşüncelerden sıyrılarak Ve cevap verdi, “Babanızın tepkilerini yazacaksınız” Hiç oralı olmadı Ahmet, Oralı da değildi zaten “Sen” dedi Gönül öğretmen, “Sen anladın mı ne yapacağını?” Cevap vermedi Ahmet Nemli nemli bakan gözlerinin karası Sanki Arap atlarından kalmaydı Kaybettiği yarışa üzülür gibi Biraz daha üstelense, Eminim ıslanacaktı gözbebekleri Bu çocuk için, durgun bir öğrenci, diyordu Toplantıya hep geç gelen Fen Bilgisi öğretmeni Ya ilgili biri gibi görünmek, Ya da niyeti öğrenmekti bunun sebebini “Sanırım ciddi bir beslenme sorunu var bu çocukta” Diye açıklama yaptı sınıf öğretmeni “Bu doğru” dedi Haluk öğretmen “Kuru ekmeği ıslatarak yiyorlarmış” “Babasını bilirim” diye söz aldı Selçuk öğretmen, “Bağışlayın beni ama… Çok uyuz bir adamdır, Çalışmayı pek sevmez” “Bir şeyler yapılamaz mı?” diye ısrar etti Fen Bilgisi öğretmeni “Bunlardan öyle çok ki, zibil gibi Hangi birine yardım etmeli Ağabeyi çalışmazsa perişan olurdu halleri” Denildi ve konu geçiştirildi “Sen Hayri, peki sen anlayabildin mi ev ödevini?” Hayri, saf bir öğrenciydi Uzmanların kaynaştırma öğrenci dedikleri, Çan eğrisinin alt kısmında olanlardan hani Okuma yazmayı bir türlü öğrenememişti Ailesine katkıda bulunabilmek içinse, Bıkıp usanmadan, sabırla diziyordu Çoğumuzun hamallık dediği o boncuk tanelerini Oluşturabilseydik bu tür öğrencilere Hafifletilmiş El Sanatları ağırlıklı Okul modelleri, Ülke için olamazlar mıydı Yük yerine daha verimli? Neyse, bırakalım şimdi bu kafiyeli cümleleri de Ne söylemiş Hayati, ona bakalım “Babamızı kucaklayacakmışız öğretmenim” Çok güldü bu söze arka sıralarda oturan Ve Necati’yi zekâ bakımından Hiç aratmayan Abdülkerim “Neden güldün Abdulkerim?” “Hiç öğretmenim” “Hiç olur mu Abdulkerim, bir nedeni vardır elbet bu gülmelerin” “Hayati, babasını kaldıramaz ki, o çok şişman bir adam” “Babamızı kucağımıza alacağımızı da kim söyledi? Sadece sarılacağız” dedi Gönül öğretmen “Sonra da tepkilerini yazacağız” diye ekledi Zilin çalmasını beklerken derin bir of çekerek Belki de ön sıralarda oturan Ayşe’nin Neden ağladığını merak ederek “Nesi var bunun?” “Babası geçen gün evi terk etmiş öğretmenim, Ben şimdi kime sarılacağım diye ağlıyor” “Üzülme Ayşe” diye yanına gitti Gönül öğretmen “Üzülme, sen de annene sarılır, onun tepkilerini yazarsın” “Olur mu öğretmenim?” diye sordu Ayşe Silerken gözyaşlarını, İçi de biraz olsun rahatlamıştı “Ben de anneme sarılsam olur mu?” diye sordu Arkalarda oturan sınıfın en uzun boylu kızı Arzu “Hayrola Arzu, yoksa senin de mi baban?” “Hayır” diye hızla cevap verdi Arzu Leb demeden anlamıştı leblebiyi Sorusunu daha tamamlayamadan öğretmeni, Kusmuştu içinde birikenleri “Ben her zaman sarılırım babama, Sorun olmaz ki bu bana Bilirim içinden geçenleri O yüzden harcamak istemem boş yere kelimeleri Yazmak için her gün yaşadığım şeyleri” “Annene hiç sarılmıyor musun peki?” Diye sormak istemişti ki, Ansızın çalan zilin sesi bitirmişti bu dersi Ağır ağır inerken merdivenleri Bu soruyu düşündü, acaba neydi sebebi? Takılmıştı bir kez aklına O kızın söyledikleri Sonunda öğrendi Gönül öğretmen Sınıfta okunurken kompozisyon ödevlerini Arzu’nun annesi, öz değil – üveydi İşte buydu nedeni (Bir çocuğun anne özlemi) “Kelimeler” dedi sınıfın en dahi öğrencisi Bahri “Ancak kelimeler yansıtabilir En saklı düşüncelerin resimlerini Tıpkı sizin bize söylediğiniz gibi” Onur Sezgin 07.03.2007 | |||
| Yazan : esra Şehir: bursa Zaman : 25 Agustos 2010 Çarsamba | |||
evet haklısın boş ver gitsin  | |||
 Yazan : Meltem Şehir: aksaray Zaman :
19 Temmuz 2010 Pazartesi
| |||
| gsl olmuş iyy | |||
| Yazan : Kübra Şehir: aksaray Zaman : 17 Haziran 2010 Persembe | |||
Şiirler süper olmuş elinizi sağlık hilal ve İ.Y.y başarılar  )) | |||
| Yazan : Çidemmm Şehir: aksaray Zaman : 17 Haziran 2010 Persembe | |||
| Yasin şiirleri süper son eklediğin şiire bayıldım .bu arada site hayırlı olsun ..devamını bekliyoruz kanka | |||