Sevgili Hurşit kolay gelsin, çok doğru cümleni alarak onun etrafında küçük bir kompozisyon yapmak istedim. ZOR! İletişimin yazı ile olduğu böyle bir alemin sorumluluğunu almak gerçekten zor. Ya ben bu meretten anlamıyorum onun için zor geliyor. Böylesi yerlerin gıdasının ne olduğunuda biliyoruz, işte bu malzeme yokluğunda gerçekten bir sayfalık bir yeri doldurabilmek bile zor. Önceki sitede bile öyle bir durgunluk vardı ki; 2010 Nisanından sonra bende hiç yazmadım. Yazabilmekteki meramım, ikinci, üçüncü, beşinci şahısları yazılan o yazı etrafında seviyeli, doyurucu yorum ve tartışmaya çekebilmek. Bir başkasının dolu, dolu yazısına da aynı yüklemeyi yapmak anlamında söyledim. Seviyesi olan her yazıyı mutlaka karşılarım, bu gazete köşesinde bile olsa keser saklarım, sanal ortamda ise kopyalar flaşdiskime alır tekrar, takrar okurum. Yazma imkanı olanın bile yazabilmeyi denemdiğini görüyorum. Face den izliyorum herkes bir resimden, videodan yola çıkarak fikrini başkasının yapıtı üzerinden ifade etmeye çalışıyor, özellikle dini ve milli motifleri çok kullanarak bunu yapıyoruz, halbuki onlarada zarar veriyoruz. Bu da işin kolayı ama kalitesizi. Her biri bir taşın arkasına saklanmış insanların sohbeti gibi. Doğrusun, köylülerinin yazmalarını istemen çok doğal cevheri bulmak istemen çok güzel bende düşünce olarak seninleyim. Sevgili Hurşit ayrıca taş atmadan anlamam, çok önceden beri yazdıklarımın aynısını yazdım ama sen yinede alınıp kendini anlattığın için sağol. Toplum işinde önde olmak, sorumluluk duymak çok hoş birşey, sana kimya olarak hep gülen insan olarak bakıyotum. Hep gül!
Sevgili Zeynep ahım; Senin istediğin konuşma şeklimiz anlamında çok uzun tarihçemiz, aşımız, epmegimiz, yergimiz, gargışımız üzerine bir önceki sitedeki yazımın bende bir kopyasının olmayıp da sana gönderemememdi. Gözlerinden öpüyor başarılar diliyorum. |